Խորհրդակցությունները գնում են մնացած կուսակցություններում՝ լեզուս չի պտտվում բոլորին անվանել «ընդդիմադիր»: Գլխավոր թեման փողն է, ավելի ճիշտ՝ այս կամ այն փողատիրջը «շիթիլվելու» հնարավորությունը: Այստեղ ընտրությունը բավականին սահմանափակ է՝ փողատերերի մեծ մասը բացահայտորեն կամ թաքուն ձեւով ՀՀԿ-ի հետ են: Մնում են երեք մոսկվահայ միլիոնատերերը՝ Սամվել Կարապետյանը, Արա Աբրահամյանը եւ Ռուբեն Վարդանյանը, իսկ Հայաստանում՝ Ռոբերտ Քոչարյանը, Գագիկ Ծառուկյանը եւ Խաչատուր Սուքիասյանը: Ուրիշ «այլընտրանքային» փողատերեր չկան: Որքանով են «այլընտրանքային» վերը թվարկած մոսկվահայերը՝ դեռ հարց է: Շատ հնարավոր է՝ նրանք կապված են Հայաստանի իշխանության հետ, եւ նույնիսկ եթե ունեն քաղաքական հավակնություններ, ապա դրանք, ըստ երեւույթին, «կոռեկցիայի են ենթարկվում» Բաղրամյան 26-ից:
Քաղաքական համակարգի զարգացմանն անշուշտ կնպաստի, որ, բացի ՀՀԿ-ից, ձեւավորվեն եւս երկու «փողային» բեւեռներ՝ իրենց կուսակցական կառույցներով եւ քարոզչական ռեսուրսներով: Այնպես որ՝ «խորհրդակցողներին» կարելի է միայն հաջողություն մաղթել: Իսկ «համեմունքների» առումով՝ ցանկանալ ավելի թարմ գաղափարներ: Սովորական լացուկոծը, կարծես թե, մի քիչ հնացել է»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
