«Ժամանակ» թերթը գրում է.
«Խորհրդարանի արտահերթ ընտրությունը մեկ տարի անց կազմակերպելու մասին հայտարարող խորհրդարանական ուժերը՝ ՀՀԿ-ն, ԲՀԿ-ն, ՀՅԴ-ն, փորձում են այդ հանգամանքը հիմնավորել նրանով, որ մայիսը նպաստավոր է ժամանակային առումով, ընտրության գործընթացին պատրաստվելու առումով: Այդ տեսանկյունից հաճախ է խոսվում, որ դեմ չեն արտահերթին, դեմ են հապճեպ արտահերթին:
Թվում է, որ բավական ռացիոնալ դիտարկում է: Սակայն դա միայն թվում է, որովհետև դեկտեմբերին անպատրաստ ուժը պատրաստ չի լինելու նաև մայիսին, և մի քանի ամիսը, ըստ էության, չի փոխելու ոչինչ թե´ այսպես ասած՝ քաղաքական ուժերի պատրաստ լինելու, թե´ նաև մրցակցության կամ քաղաքական դաշտի կայացվածության և այլնի առումով:
Իրականում անտրամաբանական են անգամ Ընտրական օրենսգրքի վերաբերյալ շահարկումները՝ նկատի ունենալով այն, որ ներկայիս օրենսգիրքն այդ ուժերը, ըստ էության, հենց իրենց համար էլ պատրաստել են, հետևաբար իրենք կոմֆորտ պետք է զգան դրա մեջ, ոչ թե փոխելով:
Այդ խոսակցություններն ընդամենը ժամանակ շահելու միջոց են, որտեղ հույսը մի կողմից Նիկոլ Փաշինյանի վարկանիշի հավանական նվազումն է, երբ հնարավոր կլինի տեղեկատվաքարոզչական միջոցներով հնարավորինս անվստահություն խորացնել վարչապետի ու նրա թիմի նկատմամբ (և այդ տեսանկյունից, ցավոք սրտի, կան այդպիսի հաշվարկի հիմքեր հենց թիմում անարդյունավետության շոշափելի «օջախների» առկայության պատճառով) և մյուս կողմից՝ մեկ տարի անց վարչապետին անվստահություն հայտնելու լիազորությամբ խորհրդարանի, այսպես ասած, օժտումը:
Երբ ընտրությունը տեղափոխվում է մայիս, ապա մի փոքր էլ տեխնիկապես ժամանակ ձգելու կամ ժամանակի վրա խաղալու պարագայում խորհրդարանը կլրացնի այն մեկ տարի ժամանակը, երբ վարչապետը, այսպես ասած, անձեռնմխելի է անվստահության առումով: Եվ երբ ուժի մեջ մտնի նրան անվստահություն հայտնելու խորհրդարանի լիազորությունը, ապա կախված նաև քաղաքական ու հանրային վիճակից, տրամադրություններից, կարող է առաջանալ իսկապես անկանխատեսելի մի իրադրություն, երբ խորհրդարանը վարչապետի հետ կսկսի խոսել արդեն այլ լեզվով»:
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում
