«Լսի, քոչարյան անդոն։ Դու ո՞վ ես այ նեխած։ Էդ ո՞ւմ ես վախացնում որ կկրակես։ Էդ ո՞ւմ վրա ես կրակելու։ Ժողովրդի՞։ Դե փորձի հըլը այ կյանքի խզբզանք։ Դուք ձեր չափերը լրիվ եք անցե՞լ արա։
Նայի հանկարծ փողոցում չգնդակահարվես մինչև հրաման տալդ։ Ձեզ հետ ուրիշ լեզվով խոսել չի լինի։ Դու քեզ ընդհանրապես աչյոտ տալիս ես, թե ի՞նչ ես բարբաջում։
Դուք դասեր չքաղեցիք էդպես էլ։ Էդ ոՒւմ ես վախացնում։ Վախեցիր դատաստանից որ ներում բեկում չկա, լինելու ա քո ու քո նմանների նկատմամբ։ Չկասկածես.․․»։
