Գրածներիս հետևում է, բայց ունակ չի եղել անգամ հասկանալու պրիմիտիվ շարադրանքս։
Գիտեի, որ կարդալու է և հատուկ խուճուճ բառեր չէի գրել։ Իմ ասածը այլ կերպ է ներկայացնում այս Մոխը, իսկ ետևի Դմբլդոխների գռեհիկ ծիծաղը ինձ թասիբի է գցում չալարել և ուսումնասիրել իրենց կենսագրությունը ևս։
Չնայած Վանեցյանի հետույքաբնակների կենսագրությունը ավարտվում է Վանեցյանի հաստ աղիքում և սկիզբը արդեն իսկ հետաքրքիր չէ։
Միայն չհասկացա, թե ինչու՞ իմ անունը չի տալիս։ Վախեր ունե՞ս։ Սպասի հաջորդ հրապարակմանս ու կտեսնեմ, թե տակից ոնց ես դուրս գալիս։ Ծիծաղիդ դառը ողբն ա փոխարինելու!!!
Հ. Գ. Այս գրառումներս չի մարսել…
