««Զանգեզուրի միջանցքը» կորցնում է իր ակտուալությունը»,- այս մասին 168.am-ի հետ զրույցում ասաց ռուս քաղաքական վերլուծաբան Ստանիսլավ Տարասովը՝ անդրադառնալով Ադրբեջանի, այսպես կոչված, Զանգեզուրի միջանցքի պահանջին և այս հարցի առնչությամբ ՌԴ դիրքորոշմանը։
«Հաղորդակցության ուղիների ապաշրջափակմանն ի հավելում՝ Ադրբեջանը հատուկ մոտեցում է պահանջում մեր երկրի արևմտյան շրջանների և Նախիջևանի միջև կապի ապահովման հարցում։ Նման բան գոյություն չունի, երբ մի երկրի տարածքը բաժանված է երկու մասի։ 2020 թվականին Հայաստանն անխոչընդոտ հաղորդակցության պարտավորություն է ստանձնել, և այդ պարտավորությունը պետք է կատարվի։ Ադրբեջանի համար Նախիջևանի հետ կապը պետք է լինի անխոչընդոտ, որևէ խոչընդոտ չպետք է լինի։ Եվ դա այնպիսի պարտավորություն պետք է լինի, որ ապագայում Հայաստանի օրենսդրության հնարավոր փոփոխություններն այդ իրավիճակի վրա չազդեն ոչ կարճաժամկետ, ոչ միջնաժամկետ, ոչ էլ երկարաժամկետ կտրվածքով»,- հայտարարել էր Բայրամովը։
Ստանիսլավ Տարասովի խոսքով՝ վերջերս Սամարկանդում ԵՄ-Կենտրոնական Ասիա գագաթնաժողովի ժամանակ ուշագրավ որոշումներ կայացվեցին միջինասիական երկրների կողմից, որոնք որոշակի նոր աշխարհաքաղաքական ուղղություններ ցույց տվեցին:
Ըստ նրա, Ուզբեկստանը, Ղազախստանը, Թուրքմենստանն ու Ղրղըզստանը հրաժարվեցին պաշտպանել Հյուսիսային Կիպրոսի հարցի վերաբերյալ բանաձևը (Գագաթնաժողովի արդյունքներով ընդունվել էր համատեղ հռչակագիր, որում կողմերը հաստատել էին հավատարմություն բոլոր պետությունների ինքնիշխանության և տարածքային ամբողջականության սկզբունքներին, մասնավորապես հաստատելով իրենց աջակցությունը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի № 541 (1983) և № 550 (1984) բանաձևերին, որոնք դատապարտում են չճանաչված Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետության հռչակումը՝ կոչ անելով մյուս երկրներին չճանաչել այն։- Ա.Մ.): Նա նաև նշեց, որ Եվրոպական հանձնաժողովը դադարեցրել է Միջին Ասիայից Ադրբեջան ու Եվրոպա գազային պրոյեկտների ֆինանսավորումը:
«Հիմնավոր տպավորություն է ստեղծվում, որ այնտեղ՝ Միջին Ասիայում, բավականին ազդեցիկ ու ակտիվ քաղաքականություն է վարում Չինաստանը, որը փորձում է աշխատել Միջին Ասիայով, քանի որ Միջին Արևելքը, Մերձավոր Արևելքը, որոնց շարքում Թուրքիան է, գտնվում է բիֆուրկացիոն փուլում և Միջին միջանցքը Զանգեզուրով սկսում է կորցնել ակտուալությունը, սկսում է հակասել ներկայիս աշխարհաքաղաքական հեռանկարներին ու միտումներին: Չինաստանը հաղորդակցությունները կառուցում է Միջին Արևելքով, շատ հնարավոր է հարավով անցնի հաղորդակցություն՝ Միջին Ասիա, Աֆղանստան, և հնարավոր է Ռուսաստանով նաև, եթե Պուտինն ու Թրամփը պայմանավորվեն: Այդ, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքը» կարևոր էր Միջին Ասիայի համար, քանի որ նրանք պատրաստվում էին տեղափոխել հանածոները, իսկ հիմա Միջին Ասիան սկսում է Եվրոպայի ուղղությամբ քաղաքականություն վարել, փոխվում է ամեն բան: Ուստի «Զանգեզուրի միջանցքը» դառնում է մարգինալ պրոյեկտ»,- ասաց Տարասովը:
Թեև, նրա խոսքով՝ օրերս ՌԴ ԱԳ փոխնախարար Միխայիլ Գալուզինի զանգը Ռուբինյանին ցույց է տալիս, որ գուցե Ռուսաստանը հետաքրքրված է դրանով ու փորձում է նպաստել հայ-թուրքական կարգավորմանը:
«Սակայն կասեմ, որ ընթանում է աշխարհաքաղաքական գործընթաց առանց հստակության, ընթանում է բառային դիվանագիտություն, անընդհատ վերադասավորումներ ու փոփոխություններ, հստակություն չկա»,- ասաց նա:
Մանրամասները՝ սկզբնաղբյուր կայքում։
