ԱՄՆ նոր վարչակարգի պարագայում կարևոր միջոցառումներ են Կրոնական ազատության հինգերորդ միջազգային գագաթաժողովը և «Ազգային աղոթքի նախաճաշը», որոնց մասնակցելու՝ Հայաստանի որոշումը, շատ փորձագետների համոզմամբ, միանշանակ տեղին էր։ Բայց այլ հարց է, որ նման մասնակցությունները չպետք է լինեն ընդամենը «գալոչկա» դնելու համար, այլ պետք է բովանդակություն ունենան երկրի շահերն առաջ մղելու տեսանկյունից։
Փետրվարի 3-ից Նիկոլ Փաշինյանն իր մի շարք պաշտոնյաների հետ միասին այցելեց Վաշինգտոն՝ այս երկու միջոցառումներին մասնակցելու նպատակով։ Ու իշխանական խողովակներով նույնիսկ տեղեկություններ էին տարածում, թե իբր աշխատանք է տարվում ՓաշինյանԹրամփ հանդիպում կազմակերպելու ուղղությամբ, թեպետ հետո էլ Փաշինյանն անձամբ ասուլիսի ժամանակ հերքեց այդ խոսակցությունները։ Չնայած Վաշինգտոնում Թրամփի հետ հանդիպումը նախատեսված չէր, բայց ամերիկյան կողմն, այնուամենայնիվ, դրական ժեստ արեց։ Փաշինյանը հանդիպեց ԱՄՆ Սենատի և Կոնգրեսի որոշ ներկայացուցիչների հետ, որոնք հազիվ թե մեծ ազդեցություն ունեն Թրամփի վարչակազմի վրա։ Նույնիսկ հանդիպման հաղորդագրությունն է վկայում, որ հանդիպման ընթացքում ուղղակի որոշ հարցերի քննարկում է տեղի ունեցել, ոչ մի նոր առաջարկ չի դիտարկվել։ Իսկ վարչակազմից Փաշինյանին ընդունեց փոխնախագահ Ջեյմս Վենսը։ Ենթադրվում է, որ մեծ ջանքեր են գործադրվել գոնե այս հանդիպումը կազմակերպելու համար: Թվում էր՝ գոնե պետք է տեսանյութ տարածվի այդ քննարկումից, բայց վարչապետի աշխատակազմից ընդամենը մեկ լուսանկար տարածեցին՝ նշելով, որ հանդիպման ընթացքում քննարկվել են երկկողմ հարաբերություններին վերաբերող հարցեր, ինչպես նաև տարածաշրջանային օրակարգը։ Արդեն կարելի է պատկերացնել, թե որքան կարճ է եղել հանդիպումը, որ իշխանություններն ընդամենը մեկ լուսանկարով ու երկու տող հաղորդագրությամբ սահմանափակվել են։ Թերևս Փաշինյանը հազիվ հասցրած լինի միայն ծանոթանալ ԱՄՆ փոխնախագահի հետ։ Ավելին, ակնհայտ է, որ հանդիպումը ուղղակի «ոտքի վրա» կիսապաշտոնական մի բան է եղել, որովհետև առնվազն ՀՀ դրոշ չի երևում նկարում: Այսինքն, փաստացի կարելի է համարել հանդիպում PRի համար, իր զանգվածին ինչ-որ բան ցույց տալու, իսկ թիմին ինչ-որ բան ապացուցելու, «դուխ տալու» համար:
Երբ համադրում ես, թե ինչ ընդունելության է արժանացել նախօրեին Իսրայելի վարչապետը ԱՄՆ-ում, պատկերն առավել ամբողջական է դառնում:
Ինչ վերաբերում է Կրոնական ազատության հինգերորդ միջազգային գագաթաժողովին, «Ազգային աղոթքի նախաճաշին» (երբ նույնիսկ սեղաններին մոտ չէին թողել) ու դրանց հետևած իրադարձություններին, ապա Փաշինյանը փորձում էր անձամբ ներկայանալ որպես քրիստոնեական արժեքներ կրող ղեկավար, որն առաջնորդվում է Աստվածաշնչով։ Փաշինյանի այս հայտարարությունը տարակուսանքի տեղիք է տալիս, քանի որ մինչ այդ նա իր քաղաքականությունը միջազգային ասպարեզում երբեք կրոնական մոտիվներով չի ներկայացրել, այլ հիմնական շեշտը դրել է ժողովրդավարության բրենդի վրա։ Մյուս կողմից էլ՝ շատ զարմանալի է, որ Փաշինյանը խոսում է քրիստոնեական արժեքներից ու Հայ առաքելական եկեղեցու գործունեության կարևորությունից, քանի որ հենց իր իշխանության ժամանակ է, որ հարվածներ են հասցվել մեր ավանդական ու կրոնական արժեհամակարգին։ Ու, ընդհանրապես, կրոնական ուղղվածություն ունեցող միջոցառումներին մասնակցող պահպանողական ներկայացուցիչները թերևս տեղյակ են, թե Փաշինյանն ինչպես էր ժամանակին թելում լիբերալ դեմոկրատների թելը։
Բացի դրանից, Փաշինյանը կարող էր օգտագործել առիթն ու եղած հարթակը և խոսել Ադրբեջանի կողմից քրիստոնյա արցախցիների նկատմամբ իրագործված հանցագործություններից ու Արցախում քրիստոնեական մշակութային արժեքների ոչնչացումից, բայց ինքը ոչինչ չխոսեց այս մասին, միայն ներկայացրեց խաղաղության հաստատման ու Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների կարգավորման անհրաժեշտությունը։
Մյուս կողմից էլ՝ իր այցին օրակարգային հագեցվածություն հաղորդելու համար կազմակերպվեց Փաշինյանի հանդիպումը ամերիկահայության ներկայացուցիչների հետ, բայց նույնիսկ հայկական համայնքից են հայտնում, որ այդ մարդկանց մեծամասնությունը, որոնց հետ Փաշինյանը հանդիպել է, համայնքի հետ կապ չունեն, կա՛մ Փաշինյանի հետ եկած մարդիկ են, կա՛մ դեսպանատան աշխատողներն են, կա՛մ էլ առավելագույնը տեղի մի քանի գործարարներ։ Փաստացի եթե գնահատելու լինենք, Փաշինյանի այցը մեծ հաշվով անարդյունք էր, քան սպասվում էր դրանից առաջ, մանավանդ երբ հաշվի է առնվում, որ ԱՄՆ-ի ու Հայաստանի միջև վերջերս համագործակցության ընդլայնում նախատեսող փաստաթղթի ստորագրումից հետո, թվում էր, բովանդակային հարցեր պետք է արծարծվեին։